Żywa szopka- Equi Terme

Od kilku lat wybieraliśmy się do Equi Terme ( o tym miejscu pisałam już tutaj ), aby zobaczyć Żywą  Szopkę. Zawsze coś nam przeszkadzało, albo akurat byliśmy na Święta w Polsce.
W tym roku wreszcie się udało. Miałam mieszane uczucia gdy tam jechaliśmy...

Historia mówi, że prekursorem żywych szopek był św. Franciszek z Asyżu. Zorganizował on pierwszą żywą szopkę w wiosce Greccio w 1223 r. Od tamtego czasu idea żywych szopek rozprzestrzeniła się na całe Włochy, jak i na resztę państw chrześcijańskich. W tworzenie szopki są zaangażowane zazwyczaj całe wioski, miasteczka. Mieszkańcy tworzą mini scenki przedstawiające życie ludzi w dawnych czasach i oczywiście sam żłóbek.

Equi Terme to mała wioska w Lunigiana, gmina Fivizzano, prowincja Massa- Carrara. W miasteczku znajdują się naturalne spa jak i groty które można zwiedzać. I tak jak lubię tą miejscowość właśnie z wyżej wymienionych powodów. Tak wyobrażałam sobie że szopka, to będzie kilka osób w jednym miejscu zebranych, a ludzi do oglądania będzie pewnie sporo...
Szopka odbywała się 23-26 grudnia. My pojechaliśmy ostatniego dnia. Otwarcie miało być o godz. 18 . Postanowiliśmy być troszkę wcześniej. Myśleliśmy o jakimś spacerze wcześniej...
Okazało się jednak, że w ogóle wejście do miasteczka jest zamknięte. A kolejka już się ustawiała... Półtorej godziny czekania na otwarcie!!! Oj mówię Wam mieliśmy ogromną ochotę zawrócić do domu... Na szczęście tego nie zrobiliśmy. Mimo oczekiwania, klimat zaczynał się robić coraz ciekawszy. 

Znad rzeki zaczęła podnosić się mgła, która z czasem rozeszła się po całym miasteczku. A zespół muzyków grał kolędy. Wreszcie nadeszła godz. 18 i po zapłaceniu za wejście (5 euro od osoby), mogliśmy wreszcie wejść na teren starej części miasteczka. Po schodach, wąskimi uliczkami... mgła dookoła. Cała droga oświecona pochodniami... Klimat naprawdę pozwalający przenieść się w dawne czasy. Owszem ludzi było strasznie dużo, ale uliczkami przejścia wąskie więc właściwie wszyscy szli wężykiem.

Mogliśmy zobaczyć jak ludzie, w dawnych czasach załatwiali sprawy urzędowe...

Ale również najróżniejsze zawody z tamtych czasów.

Mogliśmy przyjrzeć się jak kiedyś wykonywano monety.

Były kobiety które zajmowały się tkaniem materiałów i stargany z gotowymi tkaninami. Harem władcy  z tancerkami. Były stragany z żywnością, można było się częstować smakołykami. A nad wszystkim czuwał z góry jeden z możniejszych władców.

Była też przemiła kobieta, która częstowała gorącą herbatą z cytryną.

Zawiłą dróżką, pomiędzy domami doszliśmy wreszcie na obrzeża miasteczka. Dalsza droga wyznaczona przez pochodnie prowadziła przez most na rzece w kierunku grot.

W grocie oczywiście żłóbek. Maluszek pięknie spał w kołysce. Dowiedzieliśmy się, że ma 5 miesięcy. A już odegrał tak ważną i piękną rolę aktorską.

Na zewnątrz groty obozowali "biedniejsi mieszkańcy", którzy przyszli witać Nowonarodzone Dziecię.

A my powolutku zaczęliśmy kierować się ku wyjściu z miasteczka. Po drodze było jeszcze kilka "straganów". W jednym z nich skosztowaliśmy przepysznego Vin Brule. Zrobiło się też jakoś luźniej. Schodziliśmy ścieżką owitą mgłą, przy akompaniamencie kolęd, do tego światła z pochodni. Wszystko to tworzyło niepowtarzalny klimat.

Podsumowując. 
Czy jesteśmy usatysfakcjonowani? Tak, bardzo. 
Naprawdę, bardzo nam się podobało . I nawet to stanie w kolejce, nie zmieni naszego zdania. Cała trasa do przejścia zajęła nam ponad godzinę. Można jak najbardziej przyjść z dziećmi. Oczywiście nie mówię o malcach w wózkach. Część trasy prowadzi wąskimi schodami.

Mogę Wam ze spokojnym sercem polecić odwiedzenie Żywej Szopki w Equi Terme. Niezapomniane przeżycie.